Na zbiór pieniędzy papierowych składają się banknoty oraz papiery wartościowe Polski i krajów sąsiadujących. Kolekcja powstała głównie dzięki darom, a w latach 80. także nielicznym zakupom. W zbiorach cenne są pierwsze polskie banknoty wydrukowane w czasie insurekcji kościuszkowskiej w 1794 roku. Najliczniejsze spośród polskich pieniędzy papierowych są zbiory z okresu międzywojennego i z czasów PRL-u. Były to emitowane przez Polską Krajową Kasę Pożyczkową marki polskie i bilety Narodowego Banku Polskiego. Ciekawie prezentuje się bardzo liczna kolekcja papierowego pieniądza zastępczego, wydawanego przez władze lokalne i emitentów prywatnych. Najwięcej jednak jest bonów miejskich wydawanych przez magistraty i urzędy gminne na ziemiach byłego zaboru pruskiego, Rzeszy Niemieckiej i Austrii.

W zbiorze sfragistycznym, liczącym około 1 tysiąca zabytków, zgromadzone zostały tłoki pieczętne, luźne pieczęcie woskowe i papierowe oraz odlewy lakowe pieczęci, związane głównie z Pomorzem Zachodnim i krajami sąsiadującymi. Najcenniejsze z uwagi na powszechny zwyczaj niszczenia ich po wycofaniu z użycia są tłoki pieczętne, w tym zespół szczeciński pochodzący z okresu od połowy XIII do XIX wieku. Wśród nich prawdziwym okazem jest tłok pieczęci głównej Szczecina z połowy XIII wieku, służący do uwierzytelniania szczególnie ważnych i uroczystych dokumentów, używany aż do pierwszych lat XVII wieku. W zespole tym znajduje się również tłok pieczęci szczecińskich ławników z początku XIV wieku i tłok pieczęci sekretnej miasta, którym posługiwano się w codziennej praktyce kancelaryjnej, oraz tłok pieczęci głównej Szczecina z początku XVII wieku. Z okresu panowania szwedzkiego na Pomorzu Zachodnim zachował się tłok pieczęci głównej miasta z 1660 roku z nowym herbem nadanym Szczecinowi przez króla szwedzkiego Karola XI. Pieczęci tej używano do uwierzytelniania ważnych dokumentów aż do XIX wieku. Wśród pieczęci interesującą grupę stanowią pieczęcie cechowe (XV–XX wiek) większości miejskich cechów rzemieślniczych, służące do potwierdzania i uwierzytelniania różnorodnych dokumentów – dyplomów, świadectw, listów. Na uwagę zasługują pieczęcie cechów miast zachodniopomorskich, w tym najliczniejsze – pieczęcie cechów rzemieślniczych Szczecina. Pieczęć miasta Szczecina, po 1242, brąz, Ø 69,8 mm, fot. M. Pawłowski Autor: Brak danych Pieczęć Towarzystwa Zachodniopomorskiej Historii i Starożytności (Gesellschaft für Pommersche Geschichte und Alterumskunde), 1824, brąz, Ø 70,6 mm fot. M. Pawłowski Autor: Brak danych Pieczęć miasta Szczecina, 1. połowa XIV w., brąz, Ø 45,6 mm, fot. M. Pawłowski Autor: Brak danych Pieczęć miasta Szczecina, 1. połowa XV w., srebro, Ø 44,3 mm, fot. M. Pawłowski Autor: Brak danych Pieczęć sekretna miasta Stargardu, odcisk woskowy, koniec XIV w., Ø 65,7 mm, fot. M. Pawłowski Autor: Brak danych Pieczęć miasta Białogardu, XIX w., brąz, drewno, Ø 57,5 mm, fot. M. Pawłowski Autor: Brak danych Pieczęć cechu szklarzy, Szczecin, miedź, drewno, Ø 31,5 mm, fot. M. Pawłowski Autor: Brak danych Pieczęć kościelna, XIV w., brąz, 39,4 mm x 25,9 mm, fot. M. Pawłowski Autor: Brak danych

W zbiorze medali i odznaczeń, liczącym około 2 tysiący zabytków, dominują medale polskie powstałe po 1945 roku, projektowane przez znanych polskich medalierów: Józefa Aumillera, Bronisława Chromego, Edwarda Gorola,Józefa Gosławskiego, Józefa Stasińskiego i Wacława Kowalika. Warte uwagi są również medale i plakiety pochodzące z okresu od XVIII do początków XX wieku, upamiętniające wybitnych ludzi i ważne wydarzenia, np. plakieta na otwarcie Akademii Lubranieckich w Poznaniu. Występują tu twórcy kilku pokoleń, przedstawiciele różnych kierunków i tendencji w europejskim medalierstwie, artyści tej miary co Johann F. Holzhaeusser, Jan Hoehn młodszy czy Philips Müller.

Największy w Dziale Numizmatyki jest zbiór monet. Obejmuje kolekcję zachodniopomorską (około 9 tysięcy monet), europejską i pozaeuropejską (około 17 tysięcy monet), polską (około 3 tysięcy monet) i antyczną (ponad 700 monet).

Najcenniejszą i stale rozwijającą się kolekcję w zbiorach stanowią monety pomorskie, które umożliwiają realizację wielu tematów badawczych oraz prezentację tej tematyki na wystawie stałej Gabinet pomorski. W zwierciadle monet, banknotów i pieczęci.

Zbiory Działu Numizmatyki liczą ponad 30 tysięcy zabytków pochodzących z czasów starożytnych po najnowsze. Historia gromadzenia publicznych zbiorów numizmatycznych sięga XIX wieku i związana jest z muzeami szczecińskimi powstałymi na bazie zainteresowań kolekcjonerskich miłośników oraz badaczy zachodniopomorskiej historii i starożytności związanych z Towarzystwem Historii i Starożytności Pomorza (Gesellschaft für Pommersche Geschichte und Alterumskunde). Zabytki numizmatyczne pozyskiwano przede wszystkim dzięki odkryciom i znaleziskom. W 1944 roku wszystkie cenniejsze numizmaty zostały ewakuowane w głąb Niemiec.