Niezwykły obraz po zabiegach konserwatorskich

W Muzeum Narodowym w Szczecinie – Muzeum Historii Szczecina w przestrzeni wystawy „Szczecin w czasach szwedzkich i pruskich” znów można podziwiać „Portret przełożonych szpitala św. Gertrudy w Szczecinie”.

Niezwykły obraz w okazałej architektonicznej ramie został poddany misternym zabiegom konserwatorskim. 

 

Obiekt trafił do Pracowni Konserwacji Malarstwa i Rzeźby Polichromowanej mocno zabrudzony, z licznymi ubytkami mechanicznymi, technologicznymi, z ubytkiem konstrukcyjnym zwieńczenia oraz brakującymi fragmentami listew obramienia.  Prace konserwatorskie rozpoczęto od demontażu poszczególnych elementów. Epitafium oczyszczono z zabrudzeń powierzchniowych, zrekonstruowano brakujące elementy drewna, uzupełniono ubytki zaprawy i warstwy malarskiej. Wykonano rekonstrukcje złoceń, srebrzeń i miejscowo warstwy malarskiej. W końcowej fazie prac odtworzono siatkę spękań oraz spatynowano złocenia oraz srebrzenia.

 

Heinrich Redtel (1610 – ok. 1680)
Portret przełożonych szpitala św. Gertrudy w Szczecinie
Szczecin, 1666
obraz: olej na desce dębowej
rama: drewno dębowe, polichromia, złocenia
wys. 176,5 cm, szer. 146,5 cm, gł. 27 cm

Obraz przedstawia portret grupowy dawnych mieszkańców Szczecina. Złocone napisy na obramieniu informują o okolicznościach powstania tego dzieła i osobach przedstawionych. Są to wybrani w 1666 roku przełożeni przykościelnego szpitala św. Gertrudy, niegdyś znajdującego się na portowych przedmieściach Szczecina, na Łasztowni, w miejscu, w którym dziś stoi dziewiętnastowieczny kościół ewangelicki św. Trójcy. Dzieło upamiętnia rozbudowę szpitala, który od XIV w. służył okolicznym mieszkańcom, ubogim i podróżnym przybywających do portowego miasta. Wśród przedstawionych mężczyzn główną postacią jest wyróżniony centralnym ustawieniem i dominujący wielkością pastor Mattheus Grosserech. Obok ukazani zostali  inni związani ze szpitalem patrycjusze oraz diakoni. Unosząca się ponad głowami przedstawionych gołębica Ducha Świętego promieniuje światłem symbolizującym boże wsparcie i błogosławieństwo w czynieniu dobroczynności i wypełnianiu obowiązków niesienia pomocy. 

Autorstwo obrazu przypisuje się szczecińskiemu malarzowi Heinrichowi Redtelowi, który był synem Martina Redtela, nadwornego malarza księcia Filipa II. Z jego twórczością wiązanych jest wiele obrazów o tematyce religijnej, a także portretów znanych osobistości protestanckiego społeczeństwa mieszczańskiego Szczecina i okolic. 

Kinga Krasnodębska (Dział Sztuki Dawnej MNS)

 

przed-i-po_copy.jpg

 

epitafium 3

 

epitafium 2