Erich Buchholz. Historia sztuki to jedno wielkie fałszerstwo

Jego abstrakcyjne płaskorzeźby uważane są za ikony XX wieku, jego projekty graficzne są awangardowe, a projekty budynków wizjonerskie.

Do Muzeum Narodowego w Szczecinie przyjechały kruche obiekty przestrzenne ze szkła i pleksi oraz złocone abstrakcyjne reliefy Ericha Buchholza. W gmachu na Wałach Chrobrego stanęła także rekonstrukcja jego atelier zaprojektowanego w 1922 roku.

Urodzony w Bydgoszczy Erich Buchhholz należał do najciekawszych twórców niemieckiej awangardy. W Polsce niemal zupełnie nieznany, nie tylko funkcjonował na międzynarodowej scenie artystycznej, lecz był także przez nią ceniony od początku lat dwudziestych XX wieku. Wiążąc swoje losy z Berlinem, tyglem kulturowym ówczesnej Europy, miał możliwość zawarcia znajomości z przedstawicielami nowoczesnych kierunków w sztuce, pochodzącymi ze wszystkich części kontynentu. W pracowni Buchholza bywał protagonista radzieckiego konstruktywizmu El Lisicki, prekursorzy filmu eksperymentalnego – Węgier Lászlo Moholy-Nagy i Szwed Viking Eggeling, pionier architektury funkcjonalistycznej w Holandii Jacobus J.P. Oud, rumuński malarz dadaistyczny Arthur Segal, a także czołowy polski reprezentant abstrakcji geometrycznej Henryk Berlewi. 

Z okazji 50. rocznicy śmierci Buchholza oraz 100. jubileuszu powstania jego berlińskiej pracowni – dzieła totalnego – Muzeum Narodowe w Szczecinie i Kunsthaus Dahlem w Berlinie we współpracy z zarządcą spuścizny po artyście oraz Fundacją Sztuki Konkretnej i Designu w Ingolstadt prezentują wystawę poświęconą wszechstronnemu malarzowi, architektowi, rzeźbiarzowi, grafikowi i projektantowi produktu. Jej tytuł nawiązuje do autobiografii artystycznej opublikowanej w 1972 roku. Buchholz, nie mogąc się pogodzić z zepchnięciem na margines „oficjalnej historii sztuki” po drugiej wojnie światowej, wyraził w ten sposób swój sprzeciw wobec jednowymiarowości spisanych dziejów awangardy. Ekspozycja przywraca głos temu nonkonformistycznemu twórcy oraz konfrontuje jego dorobek z obowiązującym kanonem. Z myślą o polskim widzu odkrywa również pozaartystyczne źródła idei charakterystyczne zwłaszcza dla niemieckiego modernizmu.

 

Erich Buchholz. Historia sztuki to jedno wielkie fałszerstwo

Muzeum Narodowe w Szczecinie, ul. Wały Chrobrego 3

Wystawa czynna od 21 kwietnia do 1 października 2023
Wernisaż: 20 kwietnia (czwartek), godzina 18.00

Organizatorzy: Muzeum Narodowe w Szczecinie, Kunsthaus Dahlem w Berlinie
Kuratorzy: dr Szymon Piotr Kubiak, dr Dorothea Schöne

Patronat honorowy: Cornelia Pieper, konsul generalna Republiki Federalnej Niemiec w Gdańsku, Katrin Lange, ministra finansów i spraw europejskich kraju związkowego Brandenburgia oraz Olgierd Geblewicz, Marszałek województwa zachodniopomorskiego.

Informacje o wystawie w Kunsthaus Dahlem: KLIK

Katalog wystawy dostępny w muzealnych księgraiach lub w sklepie internetowym MNS.

 

Zapraszamy dzieci w wieku 6–10 lat na wydarzenie zatytułowane: ARTYSTYCZNE INSPIRACJE, prowadzone na wystawie: Erich Buchholz. Historia sztuki to jedno wielkie fałszerstwo.
Kreatywne zajęcia zostaną podzielone na dwa spotkania i będą dotyczyły źródeł inspiracji w twórczości Ericha Buchholza.

Terminy wydarzenia:
25 czerwca 2023, godz. 10.00–12.00 – GeoMetria  – nie tylko koła i kwadraty
24 września 2023, godz. 10.00–12.00 – Zainspiruj się! Przestrzenne i płaskie - wokół grafiki A. Dürera

Miejsce: Muzeum Narodowego w Szczecinie, ul. Wały Chrobrego 3

Prowadząca: Agata Kamińska (Dział Edukacji MNS)

Wstęp: 15 zł 
Liczba miejsc ograniczona.              
Obowiązują wcześniejsze zapisy: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript., tel. 797 705 277 

 

Erich Buchholz - BIOGRAM

1891 narodziny 31 stycznia w Bydgoszczy

1908 studium nauczycielskie w Bydgoszczy

1911 otrzymanie posady nauczyciela szkoły podstawowej w Czarnkowie (Wielkopolska)

1915 przeprowadzka do Berlina i początek kariery artystycznej; krótkotrwała nauka u Lovisa Corintha; obowiązkowa służba wojskowa

1917
praca scenografa pod kierunkiem Karla Voigta w Bambergu, a od 1920 roku dla Teatru Alberta w Dreźnie

1921 pokaz 46 dzieł w galerii Der Sturm Herwartha Waldena

1922 powstanie pracowni-mieszkania przy Herkulesufer 15 w Berlinie; pokaz pięciu prac podczas Pierwszej Międzynarodowej Wystawy Sztuki w Düsseldorfie

1923 pokaz czterech prac jako gość Novembergruppe na Wielkiej Berlińskiej Wystawie Sztuki; do 1931 roku regularny udział w tej dorocznej ekspozycji

1925 przeprowadzka do Germendorf w Brandenburgii

1933–1945 (wg relacji córki Buchholza) zakaz malowania oraz aresztowanie pod zarzutem szerzenia propagandy komunistycznej 

1947 wystawa indywidualna Werden über 30 Jahre: Erich Buchholz [Dzieło trzydziestolecia. Erich Buchholz] w berlińskiej galerii Tempelhof, kurator: William Wauer

1951 powrót do Berlina

1953 publikacja tekstu Die große Zäsur [Wielka cezura]

1956 pokaz prac w galerii Rose Fried w Nowym Jorku; zakup obrazu Siły (1921) przez Herberta i Nanette Rothschildów; przekazanie do zbiorów Muzeum Sztuki Nowoczesnej i             
         prezentacja na przełomie 1956/1957 roku podczas wystawy Recent European Acquisitions [Ostatnie nabytki europejskie]

1957 wystawa indywidualna w galerii Gerd Rosen w Berlinie; publikacja tekstu Die abstrakte Bewegung [Ruch abstrakcyjny]

1969 publikacja tekstu An meinem Fall scheitert die offizielle Kunstgeschichte [W moim przypadku oficjalna historia sztuki zawodzi]

1972 publikacja tekstu Die Kunstgeschichte ist eine einzige Fälschung [Historia sztuki to jedno wielkie fałszerstwo]; śmierć 29 grudnia w Berlinie

1978 wystawa retrospektywna w kilku instytucjach, m.in. w Muzeum Sztuki (dziś Muzeum im. Sprenglów) w Hanowerze i Muzeum im. Wilhelma Hacka w Ludwigshafen

 
  • Erich Buchholz, Sąd Ostateczny // Das Jüngste Gericht, 1920/1921, Galerie Berinson, Berlin
  • Autor: Brak danych
  • Erich Buchholz, Otwarta księga // Aufgeschlagenes Buch, 1922, Galerie Berinson, Berlin
  • Autor: Brak danych
  • Erich Buchholz, Kiosk z reklamą świetlną, MUSKO // Kiosk mit Lichtreklame, MUSKO, 1923, Kunstforum Ostdeutsche Galerie Regensburg – depozyt Arenda Ebelta // Leihgabe Arend Ebelt
  • Autor: Brak danych
  • Erich Buchholz, Rzeźba z szyb // Glasscheibenplastik, 1957, Stiftung für Konkrete Kunst und Design Ingolstadt
  • Autor: Brak danych
  • Erich Buchholz, Moment równowagi, Obiekt z pleksi (2. wersja) // Gleichgewichtsmoment, Plexiglasobjekt (2. Fassung), 1971, Stiftung für Konkrete Kunst und Design Ingolstadt
  • Autor: Brak danych