Else Mögelin. Bauhaus i duchowość na Pomorzu / Else Mögelin. Bauhaus und Spiritualität in Pommern

Else Mögelin należała do najważniejszych artystek związanych z międzywojennym Szczecinem.

Jako absolwentka słynnego już wówczas Bauhausu przeniosła na Pomorze innowacyjne metody twórcze i dydaktyczne. W latach 1927–1942 prowadziła pracownię tkaniny w szczecińskiej Miejskiej Szkole Rzemiosła i Przemysłu Artystycznego, przemianowanej w 1930 roku na Praktyczną Szkołę Pracy Projektowej. Uczelnia ta ściśle współpracowała z Muzeum Miejskim pod zarządem Waltera Riezlera, który wielokrotnie prezentował dokonania wykładowców i uczniów, propagując nowoczesne kierunki w sztuce. Obecna wystawa gromadzi znów w tym samym gmachu – choć po raz pierwszy dla szerokiej polskiej publiczności – dzieła Mögelin i jej kręgu. Od młodzieńczych eksperymentów abstrakcji po ludowe stylizacje dojrzałych lub późnych lat: tkactwo, malarstwo i grafika odzwierciedlają stałą fascynację naturą oraz potrzebę rozwoju duchowego w zmieniającym się pejzażu i sytuacji politycznej.

Na wystawie zgromadzono ponad 100 obiektów reprezentujących różne media i techniki, pochodzących z kolekcji instytucjonalnych i prywatnych. Niemal wszystkie dzieła pokazywane są po raz pierwszy w Polsce, część z nich ma swoją międzynarodową premierę. Twórczość Mögelin ukazana została w kontekście prac m.in. Friedricha Bernhardta, Theodora Boglera, Egona Engeliena, Ottona Lindiga, Kurta Schwerdtfegera, Lotte Usadel, Wilhelma Wagenfelda i Vincenta Webera.

Oprac. dr Szymon Piotr Kubiak

 

Else Mögelin. Bauhaus i duchowość na Pomorzu

Muzeum Narodowe w Szczecinie, ul. Wały Chrobrego 3
www.muzeum.szczecin.pl

wernisaż: 11 kwietnia (czwartek), godz. 18.00
wystawa czynna: do 9 czerwca 2024
organizator: Muzeum Narodowe w Szczecinie
partnerzy: Brandenburgisches Landesmuseum für Moderne Kunst Cottbus, Galerie & Kunsthandlung Blaue Brücke Dresden, Warsaw Bauhaus
kurator: dr Szymon Piotr Kubiak
godziny otwarcia: wtorek, środa, czwartek, sobota 10.00–18.00, piątek, niedziela 10.00–16.00

Wystawa pod honorowym patronatem Cornelii Pieper, konsul generalnej Republiki Federalnej Niemiec w Gdańsku.
Mecenas Muzeum Narodowego w Szczecinie: PKO Bank Polski

 

ŻYCIORYS

1887
Else Mögelin rodzi się 20 kwietnia w Berlinie jako córka Maksa Brunona Mögelina, nauczyciela Gimnazjum Realnego dla Königstadt, oraz Marie z domu Huhn, gospodyni domowej. Ojciec, syn Augusta Wilhelma, mistrza bednarskiego z Gorzowa Wielkopolskiego, i Minne Modesty Sophie z domu Dibelius, jest przyrodnikiem: doktoryzował się w Halle pracą O współczynnikach silni (1882), uczy chemii i fizyki, należy do Towarzystwa Botanicznego Prowincji Brandenburskiej. Matka, córka Carla Ottona i Marie Anny z domu Sehlmacher, pochodzi z holenderskiej rodziny osiadłej w Burgu (Jerichow) pod Magdeburgiem. Zarówno Huhnowie jaki i Sehlmacherowie zajmowali się farbowaniem wełny, produkcją przędzy i płótna oraz ich sprzedażą. Else ma starszą o rok siostrę Margarethe, w 1890 roku urodzi się brat Kurt.

1907
Po wczesnej śmierci ojca (1901) Mögelin decyduje się szybko zdobyć zawód: otrzymuje dyplom nauczycielki rysunków w Królewskiej Szkole Sztuki. Do schyłku pierwszej wojny światowej pracuje
w stołecznych zakładach, równolegle hospitując w Szkole Sztuk Użytkowych (Charlottenburg) u projektanta tkanin i reformatora mody kobiecej Alfreda Mohrbuttera oraz uczęszczając na kurs dla dekoratorów i dekoratorek organizowany we współprowadzonej przez Deutscher Werkbund Szkole [Alberta] Reimanna. Bierze udział w pokazach Berlińskiej Secesji, jesienią 1917 roku prezentuje na jej 31. wystawie dostrzeżony przez prasę pejzaż Płaska kraina.

1919
Latem uczestniczy w pierwszej ważnej imprezie Republiki Weimarskiej: Wystawie Sztuki Berlin 1919 (w ramach pokazu Wolnej Secesji). Prezentuje linoryt Lamentujące kobiety i obraz religijny Madonna w lesie, na którym wprowadza motyw ikonograficzny żeńskiej postaci z sarną. W październiku rozpoczyna studia w Bauhausie: uczęszcza na kurs wstępny Johannesa Ittena i Paula Kleego, następnie spędza rok w warsztacie metaloplastycznym Nauma Slutzky’ego. Od lipca 1920 do marca kolejnego roku pracuje pod okiem Gerharda Marcksa i Maksa Krehana w warsztacie garncarskim w Dornburgu, jedynym zamiejscowym oddziale weimarskiej uczelni. Uczniowie mieszkają w skromnych pokojach urządzonych na piętrze masztalarni pałacowej, dysponują wspólną kuchnią i kawałkiem ziemi uprawnej, co Mögelin nazwie „dornburską ascezą”. Powstałe tam trzy akwarele pokazuje na Wielkiej Berlińskiej Wystawie Sztuki (1921). Od kwietnia 1921 roku terminuje w farbiarni i tkalni u Helene Börner i Georga Muchego, gdzie kończy edukację w marcu 1923 roku. Po odejściu Mögelin z Bauhausu jej tkanina Wolna kompozycja zdobi gabinet dyrektora szkoły.

1923
Przenosi się do spółdzielczej kolonii rzemieślniczej w Gildenhall pod Neuruppinem. W kooperatywie działają tam warsztaty murarski, stolarski, ciesielski, meblarski, tokarski, kołodziejski, szkutniczy, garncarski i ceramiczno-rzeźbiarski, tkacki, hafciarski, kowalski i metaloplastyczny, malarski, szewski oraz fotograficzny. Mögelin obejmuje w Zielone Świątki 1923 roku pracownię tekstylną, którą prowadzi samodzielnie do marca 1926 roku. Wtedy dołącza do niej mistrz tkacki Otto Patkul Schirren. Mögelin wysyła swoje wyroby na prestiżowe Targi Grassiego przy lipskim muzeum sztuk użytkowych, a Walter Riezler – dyrektor Muzeum Miejskiego w Szczecinie, teoretyk Werkbundu i kurator niemieckiego pawilonu na II Biennale w Monzy (1925) – prezentuje jej oponę z łyka Ruppiner See we Włoszech. Wrażliwa na naturę artystka kontynuuje dwie rodzinne tradycje: po kądzieli w warstwie technicznej, po mieczu –
w ikonograficznej.

1927
Mögelin prezentuje – jeszcze jako gościni – swoje akwarele na wystawie Secesji Północnoniemieckiej w Muzeum Miejskim w Szczecinie. 1 kwietnia otrzymuje posadę nauczycielki tkaniny w szczecińskiej Miejskiej Szkole Rzemiosła i Przemysłu Artystycznego. Mimo przeprowadzki na Pomorze wciąż pozostaje doradczynią tkalni w Gildenhall, z którą odnosi dalsze sukcesy. Dzięki współpracy z berlińskim architektem Harrym Rosenthalem otrzymuje zlecenia na opony i kotary dla zamożnych mieszkańców stolicy.

1930
Mögelin bierze udział w całorocznej objazdowej wystawie Nowoczesne tapiserie organizowanej przez Towarzystwo Artystyczne Anhaltu. W marcu w szczecińskim Muzeum Miejskim odbywa się ekspozycja Szkoła i rzemiosło, prezentująca dokonania lokalnej uczelni. Mögelin składa 12 sierpnia egzamin mistrzowski w zakresie tkactwa przed komisją Izby Rzemieślniczej w Berlinie. We wrześniu trwa w szczecińskim muzeum pierwsza wystawa grupy „nowe pomorze”. Obok dzieł Friedricha Bernhardta, Williego Baumeistra, Egona Engeliena, Maksa Kühna, Jula Levina, Ludwiga Miesa van der Rohego, Oskara Schlemmera, Lotte Usadel i Joachima Utecha, artystka pokazuje cztery opony, osiem akwarel, trzy rysunki i obraz. Prezentowaną tu tkaninę Zwierzęca matka oraz cztery akwarele kupuje lokalne Towarzystwo Muzealne. Rok później Mögelin poznaje Jane Ganzert, przyszłą partnerkę życiową, współpracowniczkę i realizatorkę części projektów. Ganzert z czasem rozwinie także niezależną działalność projektową, pozostając jednak pod silnym wpływem artystycznym swojej mentorki. Obie mieszkają przy Fontaneweg 63 (dziś ulica Grzegorza z Sanoka) na szczecińskim Pogodnie, gdzie urządzają – niezależnie od szkolnej pracowni – prywatny warsztat. Tam realizowane są zlecenia dla pomorskich kościołów. W 1932 roku Muzeum Miejskie organizuje wystawę Tapiserie i tekstylia poświęconą twórczości Mögelin i jej uczennic.

1933
Nastanie reżimu hitlerowskiego skutkuje zmasowaną krytyką awangardy artystycznej, likwidacją Bauhausu i reorganizacją całego systemu edukacji. Działania Mögelin oscylują między adaptacją a emigracją wewnętrzną: jej modernistyczne prace z lat dwudziestych usuwane są ze zbiorów publicznych jako „zwyrodniałe”, ale niezależna od polityki ewolucja stylistyki ku inspiracjom ludowym i tradycji nowożytnej pozwala funkcjonować na lokalnej scenie artystycznej. Tkaczka bierze udział w pokazach Muzeum Miejskiego w Szczecinie. Na ekspozycji Pomorscy artyści współczesności (1934) prezentuje oponę z wyabstrahowanymi Kroczącymi, na wystawie Kraina nad morzem (1934) – naiwnych Tragarzy, zaś na ponadregionalnym zestawieniu Współczesne tkaniny i ceramika (1935) – obok naczyń Ottona Lindiga z Dornburga – oponę Zmierzch i poranek. Oportunizm Mögelin motywuje konieczność utrzymania się niezamężnej, nieheteronormatywnej kobiety.

1936
Rok po ostatecznym zamknięciu tkalni w Gildenhall Mögelin nawiązuje ścisłą współpracę projektancką z popadającą w ruinę manufakturą adamaszków braci Carla i Friedricha Lange w Bożance (powiat miastecki), której rodzinne tradycje tkackie sięgają XVII, zaś miejscowe związane z tym rzemiosłem – XVIII wieku. Od byłego dyrektora Gregora Rosenbauera oraz architekta miejskiego Hansa-Bernharda Reichowa otrzymuje także monumentalne zlecenia na wyposażenie remontowanych i nowo wznoszonych budynków: kurtynę ośmioipółmetrowej wysokości dla auli Żeńskiej Szkoły Zawodowej przy Elisabethstraße (dziś ulica Kaszubska) oraz szerokie na ponad 40 metrów kotary dla hali gimnastycznej Szkoły im. Hansa Schemma w Gumieńcach. Ostatnim dużym zamówieniem realizowanym w Szczecinie jest cykl czterech opon dla hotelu reżimowej organizacji turystyczno-sportowej „Siła przez Radość” w Waldbröl. Na IV Triennale w Mediolanie (1940), imprezie kontynuującej tradycje z Monzy, otrzymuje złoty medal za tkaninę Potoki górskie.

1943
Warsztat tkacki Miejskiej Szkoły Rzemiosła zostaje spalony w wyniku działań wojennych. Mögelin melduje się w urzędzie pracy jako bezrobotna. Często ucieka na prowincję, do zarządzanego przez brata majątku ziemskiego pod Prenzlau, a także do Neukirchen w Hesji.

1945
Jeszcze w styczniu Mögelin otrzymuje w Szczecinie nową kenkartę, lecz zbliżający się front skłania artystkę do ucieczki. Przez Hesję dociera do Hamburga, gdzie w listopadzie otrzymuje posadę wykładowczyni tkaniny w Krajowej Szkole Artystycznej (Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych). Na IX Triennale w Mediolanie (1951) reprezentuje Republikę Federalną Niemiec oponą Ziemia, za którą otrzymuje brązowy medal. Dwa lata później pokazuje ją wraz z dwiema innymi pracami na wystawie Kobieta jako twórczyni w Kunsthalle w Mannheim. Po przejściu na emeryturę (1952) realizuje liczne tekstylia na zamówienia kościelne – między innymi dla Bad Salzdetfurth, Frankfurtu nad Menem, Hamburga, Heidelbergu i Loccum. Dzięki włączeniu dzieł Mögelin do syntetycznej monografii o współczesnej sztuce religijnej (Anton Henze, Theodor Filthaut, Kirchliche Kunst der Gegenwart, Recklinghausen 1954; wyd. amer. Contemporary Church Art, New York 1956) tkaczka zaczyna funkcjonować w międzynarodowej literaturze poświęconej tej dziedzinie. W 1954 roku powstaje siedmiometrowej wysokości – innowacyjna z ikonograficznego punktu widzenia – opona Chrystus dla prezbiterium kościoła Paula Gerhardta we Frankfurcie-Niederrad, wykorzystana także na okładce podręcznika dla ewangelickiej młodzieży (Vom Glauben und Leben des Christen, bearb. K. Bruder, Frankfurt am Main, Berlin, Bonn 1956).

1956
Gmina Ackermanna – związek wysiedlonych katolików z Kraju Sudetów – organizuje w Augsburgu wystawę Sztuka kościelna [dawnych] Wschodnich Niemców 1945–1955. Mögelin prezentuje na niej swoje dzieła obok tkanin Winfrieda Gaula (Prusy Wschodnie), Antona Lansky’ego (Kraj Sudetów) i Johanne Rump-Grammate (Śląsk). Federalne Ministerstwo ds. Wypędzonych kupuje opony, przekazując je do dyspozycji klasztoru benedyktyńskiego w Rohr (Bawaria), Zakładów w Königstein (Hesja) oraz Komisji Wschodniej Ewangelickiego Kościoła Niemiec. Kontekst ziomkowski ma również tak zwana Kaplica Pomorska (1955–1962) powstająca przy kilońskim kościele świętego Mikołaja, dla której Mögelin projektuje Oponę Bugenhagena.

1961
Wielofiguralna opona Ludzie wykonana we współpracy z Marie Thierfeldt, wschodniopruską absolwentką Bauhausu przesiedloną do Hamburga, trafia do ambasady Republiki Federalnej Niemiec w Sztokholmie. Ze względu na pogarszający się wzrok Mögelin zaczyna pracę przy pionowym warsztacie tkackim. W 1969 roku całkowicie porzuca wykonywanie tekstyliów na rzecz rysunku.

1971
Mögelin i Ganzert przeprowadzają się do domu opieki w Dießen nad Ammersee. Rok później, z okazji swoich 85. urodzin, nauczycielka zostaje honorową członkinią Towarzystwa Historii, Starożytnictwa i Sztuki Pomorza. Jej dzieła prezentowane są na wystawach w Dießen (1972), Kilonii (1977) i Bonn (1978). W marcu 1977 roku artystka wraca do północnych Niemiec.

1982
Mögelin umiera 31 grudnia w Kilonii.

 

 

PROGRAM WYDARZEŃ TOWARZYSZĄCYCH WYSTAWIE

 

10.04.2024, g. 17.00–18.00
triada/per/forma. Jak współtworzyć lepszy świat? – akcja artystyczna Warsaw Bauhaus
Studenci Akademii Sztuki w Szczecinie wykonają dokamerową akcję performatywną w sali poświęconej studiom Else Mögelin w weimarskim Bauhausie. Rekonstrukcja abstrakcyjnej tkaniny z gabinetu Waltera Gropiusa (1923/2018), a także projekcja eksperymentalnego filmu Kurta Schwerdtfegera (1922–1923/1968) i pomorski warsztat tkacki staną się tłem dla działań, które w oparciu o partyturę graficzno-tekstową i listę działania nawiążą do bauhausowskiej triady koło / kwadrat / trójkąt.
Wydarzenie w ramach festiwalu New European Bauhaus 2024, pod auspicjami Unii Europejskiej

13.04.2024, g. 13.00–15.00
triada/per/forma. Jak współtworzyć lepszy świat? – wielopokoleniowe, multidyscyplinarne warsztaty Warsaw Bauhaus
1: Płaszczyzna
Osoby uczestniczące będą miały okazję poznać fragmenty (nie)widocznego kontekstu Bauhausu i innych eksperymentów projektowania lepszego świata, które odegrały ważną rolę w architekturze, wzornictwie, sztuce, teatrze, filmie i muzyce. Podczas pierwszego spotkania stworzymy kolaż – dwuwymiarowy projekt pokoiku marzeń inspirowany gabinetem Waltera Gropiusa. Wykorzystamy materiały z recyclingu, a naszymi punktami odniesienia staną się koncepcje i dzieła kobiet Bauhausu – Anni Albers, Gertrud Arndt, Otti Berger, Almy Siedhof-Buscher, Ise Gropius oraz Else Mögelin.
Wydarzenie w ramach festiwalu New European Bauhaus 2024, pod auspicjami Unii Europejskiej
Wstęp: 15 zł
Oferta nie dotyczy grup zorganizowanych. Liczba miejsc jest ograniczona, obowiązują wcześniejsze zapisy: Agata Kamińska, tel. (+48) 797 705 277, Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

16.04.2024, g. 17.00–18.00
Else Mögelin i awangardowi artyści międzywojennego Szczecina – spacer kuratorski po wystawie z Szymonem Piotrem Kubiakiem w ramach spotkania Stowarzyszenia Historyków Sztuki – Oddział w Szczecinie
Wstęp dla uczestników niestowarzyszonych: 5 zł, bilet dostępny w kasie MNS

17.04.2024, g. 17.00–18.00
Kobiety Bauhausu – wykład Szymona Piotra Kubiaka
Wstęp: 5 zł, bilet dostępny w kasie MNS

27.04.2024, g. 13.00–15.00
triada/per/forma. Jak współtworzyć lepszy świat? – wielopokoleniowe, multidyscyplinarne warsztaty Warsaw Bauhaus
2: Przestrzeń
Podczas drugiego spotkania stworzymy makietę – trójwymiarowy projekt budowy kolonii artystycznej inspirowany działalnością Bauhausu i Black Mountain College oraz ideami antropolożki kulturowej Margaret Mead: „Z zadowoleniem przyjmuję fakt, że w naszym Bauhausie współpracują ze sobą tak różnie zorientowane siły. Akceptuję również konflikt między siłami, jeśli jego efekt jest widoczny w ostatecznym działaniu” (list P. Kleego do W. Gropiusa, cyt. przez I. Gropius w wykładzie dla Friends of the Busch-Reisinger and the Fogg Museum, Harvard University, 1978); „Jeżeli mamy osiągnąć kulturę̨ bogatszą, obfitującą w wartości kontrastowe, musimy uznać́ całą gamę̨ ludzkich możliwości i w ten sposób utkać́ tkankę̨ społeczną mniej arbitralną, tkankę̨, w której każdy dar natury ludzkiej znajdzie odpowiednie miejsce dla siebie” (M. Mead, Płeć i charakter w trzech społecznościach pierwotnych, Warszawa 1986).
Wydarzenie w ramach festiwalu New European Bauhaus 2024, pod auspicjami Unii Europejskiej
Wstęp: 15 zł
Oferta nie dotyczy grup zorganizowanych. Liczba miejsc jest ograniczona, obowiązują wcześniejsze zapisy: Agata Kamińska, tel. (+48) 797 705 277, Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

8.05.2024, g. 17.00–18.00
Polacy w Bauhausie – wykład Szymona Piotra Kubiaka
Wstęp w cenie biletu

12.05.2024 g. 10.00–12.00
Obrazowe tkaniny – warsztaty plastyczne Agaty Kamińskiej dla dzieci w wieku 7–10 lat
Podczas warsztatów obejrzymy tekstylia i ich projekty autorstwa Else Mögelin – absolwentki weimarskiego Bauhausu, pejzażystki-akwarelistki, ale przede wszystkim tkaczki. Osoby uczestniczące w spotkaniu wykonają w technice akwareli projekty potrzebne do stworzenia pracy odbijanej na różnorodnych materiałach, płótnie lnianym i bawełnianym, przy wykorzystaniu nietypowych stempli. Inspiracji dla własnej „obrazowej tkaniny” – jak nazywała Mögelin swoje figuratywne dzieła monumentalne – będą szukać w świecie roślin i zwierząt, odnosząc się do ludowych motywów kwiatów, drzew, krów, koni, jaskółek czy ryb. Zapoznają się również z niezwykłymi ornamentami na pomorskim obrusie Gwiazda słoneczna (ok. 1936).
Wstęp: 15 zł
Oferta nie dotyczy grup zorganizowanych. Liczba miejsc jest ograniczona, obowiązują wcześniejsze zapisy: Agata Kamińska, tel. (+48) 797 705 277, Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

22.05.2024, g. 17.00–18.00
Queerowy Bauhaus – wykład Szymona Piotra Kubiaka
Wstęp: 5 zł, bilet dostępny w kasie MNS

2.06.2024, g. 12.00–13.00
Else Mögelin i koncepcje tkaniny we wnętrzu nowoczesnym – spacer kuratorski po wystawie z Szymonem Piotrem Kubiakiem
Wstęp: 5 zł, bilet dostępny w kasie MNS

8.06.2024, g. 10.00–12.00
Kręć się, kręć wrzeciono… – warsztaty plastyczne Doroty Baumgarten-Szczyrskiej dla dzieci w wieku 7–10 lat
„Kręć się, kręć wrzeciono…” – opowieść o lnie, motaniu nici, skrzypiącym kołowrotku i warsztacie tkackim, co połączył wątek z osnową. Osoby uczestniczące w zajęciach wyruszą w podróż w dawne czasy do „królestwa wszelkiego dobra i bogactwa pełnego” (M. Konopnicka, Jak to ze lnem było, Warszawa 1906). Dowiedzą się, która pora roku najbardziej sprzyjała wiciu i motaniu nici, jak obrabiano len, wełnę, z jakich narzędzi korzystano, co wytwarzano z włókien lnianych i wełnianych. W czasie spotkania zaprezentowane zostaną wybrane elementy garderoby z szaf naszych przodków. Będzie można poznać sposoby ich barwienia, ozdabiania, prania i prasowania. Podczas zajęć plastycznych powstaną projekty dywanów, chust i szali. Jako inspiracja posłużą prezentowane na wystawie tkaniny autorstwa Else Mögelin.
Wstęp: 15 zł
Oferta nie dotyczy grup zorganizowanych. Liczba miejsc jest ograniczona, obowiązują wcześniejsze zapisy: Dorota Baumgarten-Szczyrska, tel. (+48) 797 705 270, Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

9.06.2024, g. 12.00–13.00
Koty i inne stworzenia. Zwierzęta w międzywojennym Szczecinie – spacer tematyczny po wystawie z Małgorzatą Peszko
Wstęp: 5 zł, bilet dostępny w kasie MNS

 

OFERTA DLA KLAS I–III SZKÓŁ PODSTAWOWYCH

Lekcja muzealna: Kręć się, kręć wrzeciono…
prowadząca: Dorota Baumgarten-Szczyrska
Czas: 60 min
Wstęp: 10 zł
Dorota Baumgarten-Szczyrska, tel. (+48) 797 705 270, Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Warsztaty plastyczne: Obrazowe tkaniny
prowadząca: Agata Kamińska
Czas: 120 min
Wstęp: 15 zł
Agata Kamińska, tel. (+48) 797 705 277, Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

 

 

 

In der Zwischenkriegszeit war Else Mögelin eine der bedeutendsten Künstlerinnen Stettins. Als Absolventin des schon damals berühmten Bauhauses brachte sie innovative gestalterische und didaktische Methoden nach Pommern. In den Jahren 1927–1942 leitete sie Textilwerkstatt an der Stettiner Städtischen Handwerker- und Kunstgewerbeschule, die 1930 in Werkschule für gestaltende Arbeit umbenannt wurde. Die Lehranstalt kooperierte eng mit dem Städtischen Museum unter der Leitung von Walter Riezler, der immer wieder Leistungen von Dozenten und Studierenden präsentierte und so moderne Strömungen in der Kunst förderte. Die aktuelle Ausstellung vereint die Werke Mögelins und ihres Kreises erneut im selben Gebäude – allerdings erstmals für ein breites polnisches Publikum. Von jugendlichen Abstraktionsexperimenten bis hin zu volkstümlichen Stilisierungen reifer oder späterer Jahre: Weberei, Malerei und Grafik spiegeln eine ständige Faszination für die Natur und ein Bedürfnis nach spiritueller Entwicklung in einer sich verändernden Landschaft und politischen Situation wider.

Die Ausstellung umfasst über 100 Objekte verschiedener Medien und Techniken aus institutionellen und privaten Sammlungen. Fast alle Werke werden zum ersten Mal in Polen gezeigt, einige haben ihre internationale Premiere. Mögelins Schaffen wurde im Kontext der Arbeiten von u.a. Friedrich Bernhardt, Theodor Bogler, Egon Engelien, Otto Lindig, Kurt Schwerdtfeger, Lotte Usadel, Wilhelm Wagenfeld und Vincent Weber anschaulich gemacht.

Bearbeitung: dr Szymon Piotr Kubiak

 

Else Mögelin. Bauhaus und Spiritualität in Pommern

Nationalmuseum Stettin, Wały-Chrobrego-Straße 3
www.muzeum.szczecin.pl

Vernissage: 11. April (Donnerstag), 18.00 Uhr
Ausstellungsdauer: bis zum 9. Juni 2024
Organisator: Nationalmuseum Stettin
Partner: Brandenburgisches Landesmuseum für Moderne Kunst Cottbus, Galerie & Kunsthandlung Blaue Brücke Dresden, Warsaw Bauhaus
Kurator: Dr. Szymon Piotr Kubiak
Öffnungszeit: dienstags, mittwochs, donnerstags, samstags 10.00–18.00, freitags, sonntags 10.00–16.00

Ausstellung unter Schirmherrschaft von Cornelia Pieper, Generalkonsulin der Bundesrepublik Deutschland in Danzig